прыйшлося хворай паўзці ў ліцэй здавацца з рознымі сваімі хвастамі, але не пашкадавала... на гісторыі расказвала...

вторник, 28 февраля 2006

23:01

kayanka

каждая минута с закрытими глазами - это потеря шестидесяти секунд света (с) Г.Г.Маркес

прыйшлося хворай паўзці ў ліцэй здавацца з рознымі сваімі хвастамі, але не пашкадавала...

на гісторыі расказвала ўсякія байкі пра Афрыку (адзінае за што я люблю гісторыю, гэта тое, што можна рыхтавацца са здаравеннымі кніжкамі ў медыятэцы, а потым павольна так расказваць астатнім, робячы свае высновы і каменты, розныя байкі пра культуру ці рэлігію (: )

А на геаграфіі былі прэзентацыі розных нацый. І мы паспелі за адну пару паслухаць пра Галандскія драўляныя башмачкі, сербскае нацыянальнае адзенне, пра Украіну (і нават паесці пірог, які быў, праўда, куплены ў магазіне, але калі есці хочацца, і такі падыдзе (: ), пагадаць на цыганскіх картах, амаль што станчыць ламбаду і пакурыць кальян. З кальянам вогуле было смешна. Мы нават не спадзяваліся, што яго дадуць разкурыць пасярод пары, але практыканткам відавочна і самім хацелася. У выніку накурыўся весь клас, практыканткі (потым не маглі новую тэму расказаць), ДК і яшчэ пара настаўнікаў, якіх ён пазваў *паглядзець на гэтае хуліганьё* і задымлены якасным такім кальянавым кумарам быў весь першы паверх (:

і хто ж будзе сумнявацца, што адным з галоўных ініцыятараў гэтага сьвята жыцця была я (:

@настроение: ганаруся

URL